پیشنهادهای بهبود اتریوم (EIPs)-Ethereum Improvement Proposals- استانداردهایی هستند که ویژگیها یا فرآیندهای جدید بالقوه را برای اتریوم مشخص میکنند. پیشنهاد ها حاوی مشخصات فنی برای تغییرات پیشنهادی هستند . ارتقای شبکه و استانداردهای برنامه برای اتریوم از طریق فرآیند پیشنهاد مورد بحث و توسعه قرار می گیرد.
هر کسی در جامعه اتریوم توانایی ایجاد پیشنهاد بهبود را دارد. دستورالعمل های نوشتن پیشنهاد ها در EIP-1 گنجانده شده است. یک EIP در درجه اول باید یک مشخصات فنی مختصر با مقدار کمی انگیزه ارائه دهد. نویسنده EIP مسئول دستیابی به اجماع در جامعه و مستندسازی نظرات جایگزین است. با توجه به موانع فنی بالا برای ارسال یک EIP خوب شکل گرفته، از نظر تاریخی، اکثر نویسندگان EIP معمولاً توسعه دهندگان برنامه یا پروتکل هستند.
چرا EIP ها مهم هستند؟
پیشنهاد ها نقش اصلی را در چگونگی رخ دادن تغییرات و مستند شدن در اتریوم دارند. آنها راهی برای پیشنهاد، بحث، و اتخاذ تغییرات هستند. انواع مختلفی از پیشنهادهای بهبود اتریوم وجود دارد، از جمله پیشنهاد های اصلی برای تغییرات پروتکل سطح پایین که بر اجماع تاثیر می گذارد و نیاز به ارتقای شبکه مانند EIP-1559 دارد، و ERC برای استانداردهای کاربردی مانند EIP-20 و EIP-721.
هر ارتقای شبکه شامل مجموعه ای از پیشنهاد های بهبود است که باید توسط هر فرد استفاده کننده اتریوم در شبکه پیاده سازی شود. این بدان معناست که توسعه دهندگان کلاینت برای توافق با سایر مشتریان در شبکه اصلی اتریوم باید مطمئن شوند که همه پیشنهاد های مورد نیاز را پیاده سازی کرده اند.
همراه با ارائه مشخصات فنی برای تغییرات، پیشنهاد ها واحدی هستند که حول آن حاکمیت در اتریوم اتفاق می افتد: هر کسی آزاد است که پیشنهادی دهد، سپس سهامداران مختلف در جامعه برای تعیین اینکه آیا باید به عنوان یک استاندارد پذیرفته شود یا در یک استاندارد گنجانده شود بحث خواهند کرد. ارتقاء شبکه از آنجا که پیشنهاد های غیر هسته ای لازم نیست توسط همه برنامه ها پذیرفته شوند، اما پیشنهاد های اصلی باید به طور گسترده مورد استفاده قرار گیرند (زیرا همه گره ها باید ارتقا پیدا کنند. برای باقی ماندن بخشی از همان شبکه)، پیشنهاد های اصلی نیاز به اجماع گسترده تری در داخل جامعه نسبت به پیشنهاد های غیر اصلی دارند.